Baringspijn

Baringspijn, hetgeen waar de meeste vrouwen bang voor zijn. Hoe voelt een wee en kan ik de pijn wel aan. Dat is iets wat je je vooral voor een eerste bevalling af vraagt. We zeggen altijd: zolang je twijfelt of het een wee is, is het geen wee. Vaak gaat het dan om voorweeën die absoluut al pijnlijk zijn maar nog niet voor ontsluiting zorgen. Zoals jullie in mijn vorige blog hebben kunnen lezen ben ik ook geplaagd door deze weeën. Hoe een wee dan precies voelt kan ik jullie niet vertellen. Niet alleen omdat je het vergeet ( ja het is echt waar……). Ook omdat iedere vrouw weeën anders ervaart. Als we gaan kijken naar het biologisch proces van weeën zijn er twee belangrijke hormonen die een rol spelen bij het maken van weeën. Oxytocine en endorfine. Deze twee hormonen zorgen er voor dat je lijf weeën kan maken en zorgen er ook voor dat je lijf dit aan kan. Er is ook een hormoon dat dit proces kan verstoren: Adrenaline. Dit hormoon maakt je lijf aan als je stress ervaart. Ik neem in de praktijk altijd het volgende voorbeeld: Je lijf weet niet waar jij gaat baren, voor het zelfde geld ben je ergens in de jungle. Je krijgt van je lijf baringspijn zodat je weet dat je een veilige plek moet zoeken ( je bent dus even in die jungle met alle gevaren van dien en niet in je veilige huis). Als jij je niet veilig voelt maakt je lijf adrenaline aan om aan te geven dat je dus niet veilig genoeg bent om te baren, het resultaat: de weeën zwakken af en je lijf stopt de baring. Op het moment dat jij je veilig voelt en ontspannen bent is je adrenaline hormoon weinig tot niet aanwezig en krijgt je lijf dus geen stop sein. Je lijf kan dus in alle vrijheid de hormonen aanmaken die nodig zijn voor goede weeën: Oxytocine voor de weeën en endorfine voor de pijnstilling. Hoe jij er voor zorgt dat je lijf die hormonen goed aan kan maken is voor iedereen heel persoonlijk. Zo hebben we tijdens de opleiding een training gedaan om te ontdekken wat ons hielp om met pijn om te gaan. We moesten dan een ijsklontje in onze hand houden en telkens verschillende dingen uitproberen. Zo moesten we blije muziek opzetten of ontspanningsmuziek en moesten we elkaar masseren om er achter te komen wat hielp tegen de pijn. Om je goed voor te bereiden op de bevalling kun je dus op ontdekkingstocht gaan om te kijken wat jouw helpt als je pijn hebt. Voor mij was dat bijvoorbeeld ontspanning en alleen zijn. Ik had van te voren een playlist gemaakt met muziek waar ik me relaxed bij voelde en had een diffuser met lavendel olie aanstaan. Verder heeft het mij geholpen om bij elke wee tegen mezelf te zeggen dat de pijn okee was en dat deze mij ging helpen. Uiteindelijk zijn er vaak twee momenten in de baring waarbij je denkt het niet aan te kunnen. Meestal is dit rond 2-3 cm en rond 9 cm. Bereidt je voor op deze momenten en bespreek met de mensen die bij je bevalling aanwezig zijn wat jij nodig hebt. Een bevalling is loslaten en je overgeven aan je lijf en de natuur. Dit gaat het makkelijkst als je weet wat er in je lijf gebeurt. Deze kennis kun je vergaren door boeken te lezen of door een cursus te volgen. Weet je nog niet zo goed welk boek bij je past en of welke cursus? Vraag er naar tijdens het spreekuur en we denken graag met je mee!