En het wordt een …

Na het bloedverlies kropen de weken langzaam voorbij, elke week op controle gaan maakte elke week weer spannend. Het voordeel, we wisten al vroeg wat het geslacht was van ons kindje! De kans op een meisje werd elke week kleiner en uiteindelijk was het heel duidelijk dat we een klein mannetje zouden krijgen. Het resultaat: een hele trotse papa! Uiteraard hebben we dit gevierd met een hele kleine gender reveal. We wilden de aanstaande opa’s en oma’s en tantes en ooms op een leuke manier vertellen wat het geslacht van de kleine was. Dit hebben we gedaan met een taart.

Ons kleine mannetje groeide goed en de blauwe plek achter de moederkoek werd gelukkig niet groter! Met gepaste onzekerheid was het tijd voor de 20 weken echo. Als verloskundige was het natuurlijk heel bijzonder om dit zelf mee te maken. Omdat ik zelf met de echo opleiding bezig ben was het voor mij niet alleen als mama spannend en leuk maar ook als verloskundige. De echo hebben we laten maken bij het lichtpunt in Nuth, hier konden we ook op zaterdag terecht. Wel zo handig als je partner door de week werkt!

We werden fijn ontvangen en de echoscopiste ging welliswaar op een hoog tempo door alle structuren heen maar heeft alles heel fijn uitgelegd. Voor mij iets makkelijker te volgen dan voor mijn partner. De echoscopiste benoemde na elke lichaamsstructuur of het er normaal uitzag. Dit was heel fijn, maar maakte ook dat we elke stap zaten te wachten op die fijne woorden: dit ziet er normaal uit en grove afwijkingen zijn uitgesloten. We hebben er voor gekozen om de 20 weken echo op te laten nemen en hebben hem thuis nog een aantal keer samen met familie terug gekeken. Nu alles voor zover goed was voelde ik ook wat meer ruimte om dingen te gaan kopen. Dit had ik nog niet gedaan. Vanwege het bloedverlies en de daardoor verhoogde kans dat de zwangerschap alsnog mis kon gaan zijn we daar erg terughoudend in geweest. Na de 20 weken echo begon ik daar zelf meer rust in te krijgen en kon ik met een goed gevoel beginnen aan de babykamer. Kleurtjes voor op de muur uitzoeken en gordijnen uitzoeken. Het bedje en de commode hebben we tweedehands gekocht dus dit konden we ook meteen in elkaar zetten. De eerste kleertjes gingen de commode in en langzaam kwam het besef dat we ons nu echt konden gaan voorbereiden op de komst van onze kleine man.

vanwege een hogere kans op het ontwikkelen van zwangerschapsdiabetes had ik een indicatie om een suikertest te laten doen. Hoe dit is verlopen lees je in de volgende blog!