De bevalling (2/4)

Voorweeën, wie ze bedacht heeft weet ik niet, maar het had niet gehoeven. Nadat we dus met beide benen op de grond waren gezet over het feit dat onze kleine man eigenlijk elk moment geboren kon worden begonnen ook de voorweeën. Eerst nog goed te doen en alleen vervelend. Maar een week voor de geboorte, vooral ’s nachts, ook pijnlijk. Elke ochtend had ik pijnlijke harde buiken die elke 5 minuten kwamen en 1 minuut aanhielden. Elke ochtend ging ik onder de douche voor verlichting en elke ochtend zwakte het weer af. Op woensdagavond gingen we nog bij Mayke langs omdat ik thuis mijn bloeddruk aan de hoge kant had gemeten ( zelfs als verloskundige kun je beter niet zelf dokteren, dus belde ik braaf mijn collega’s) gelukkig bleek alles goed te zijn maar Mayke zag wel dat mijn lijf zich klaar aan het maken was voor de bevalling. Ik bleek al 1 cm ontsluiting te hebben dus die kon niemand me meer afnemen. Waren die voorweeën toch niet helemaal voor niks geweest. Op zaterdag had het nog niet doorgezet dus vroeg ik Myrthe om te komen strippen. Bij strippen worden de vliezen los gewoeld van de baarmoedermond. Hierdoor krijgt je lijf een extra hormoon boost die er voor kan zorgen dat je weeën krijgt. Dit gebeurt echter alleen als je lijf en je baby er klaar voor zijn. Je moet het zien als de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen. Er zijn ook nog andere manieren om hiervoor te zorgen. Twee bewezen effectieve manieren zijn tepelstimulatie en seks. In sperma zit namelijk een stofje dat dezelfde werking heeft. Helaas deed de eerste keer strippen nog niet zo veel, mijn lijf was er klaarblijkelijk nog niet klaar voor. Toch voelde ik aan alles dat er niet meer veel nodig was om de weeën door te laten zetten. Myrthe kwam de dag erna nog een keer om te strippen. Ik voelde de weeën veranderen en steeds krachtiger worden. Weer ging ik onder de douche om te kijken of het daar weer van af zou zwakken. Dit was tot nu toe elke keer zo geweest dus voordat ik een feestje ging vieren dat het nu echt weeën waren, moest ik het zeker weten. Na een paar uur weeën opvangen onder de douche waren de weeën pijnlijker dan ze tot nu toe waren geweest. Het zat vooral in mijn rug en ik wilde niets liever dan een lekker warm bad. Ik had Jordy naar bed gestuurd in de hoop dat hij nog even kon slapen. Helaas heb ik hem daar na een uur weer uit gehaald zodat hij het bad kon gaan opzetten. Ik heb veel vrouwen horen zuchten van verlichting toen ze het warme water van het bad ingingen dus ik hoopte dat het voor mij ook verlichting zou geven. Gelukkig was dit zo! Wat voelt dat warme water heerlijk tussen de weeën door! Na 2 uur in het bad gingen de weeën onverminderd door. Ik vroeg Jordy het spoednummer te bellen en Myrthe nam de telefoon op. Ze kwam onze kant op om te komen ondersteunen. Ik was vooral benieuwd of het nu dan echt had doorgezet want als dit nog steeds voorweeën waren………Ik wilde dus graag thuis in bad bevallen, want daar voel ik me het prettigst en het meest op mijn gemak. Ik ben dan ook ontzettend dankbaar voor het feit dat we in Nederland de keuze hebben om te bevallen waar we ons het prettigst voelen. Of dat nou het ziekenhuis is of thuis, overal is de zorgverlening op aangepast. Myrthe kwam dus bij ons thuis om de eerste controles te doen, ze controleerde het hartje van onze kleine man en voelde aan mijn buik om te kijken of hij er goed voor lag. Daarna beoordeelde ze hoeveel ontsluiting ik had, ik bleek 3 cm ontsluiting te hebben. De weeën hadden dus goed doorgezet en vanaf dat moment wisten we dat we onze kleine man heel snel gingen ontmoeten!! Hoe de rest van de bevalling is verlopen kunnen jullie lezen in het volgende blog!